Dodatki do asfaltu – rodzaje i zastosowanie
Stosowany do budowy i utwardzania nawierzchni dróg asfalt, będący głównym składnikiem mieszanek mineralno-asfaltowych jest powszechnie i z powodzeniem modyfikowany aby maksymalnie zwiększyć jego jakość. Właściwości techniczne zastosowanej mieszanki w dużej mierze zadecydują o odporności na koleinowanie, spękania zmęczeniowe czy też spękania niskotemperaturowe nawierzchni. Przedstawione poniżej dodatki oferowane przez firmę Bitumer to najbardziej istotne środki modyfikujące (modyfikatory asfaltu) które mają kolosalny wpływ na jakość i wytrzymałość tworzonych nawierzchni asfaltowych.
Upłynniacze do asfaltu
Najważniejszym zadaniem upłynniaczy do asfaltów jest obniżenie temperatur technologicznych w procesach wytwarzania, wbudowania, a następnie zagęszczania mieszanek asfaltowych. Obniżenie tych temperatur nie tylko wpływa skutecznie na zmniejszenie kosztów przedsięwzięcia ale w konsekwencji pozwala też na zmniejszenie emisji substancji szkodliwych. Dodatkowo upłynniacze do asfaltów pozwalają obniżyć lepkość mieszanin mineralno-asfaltowych na czas ich wytwarzania i wbudowywania, a także powodują obniżenie temperatury łamliwości, co przekłada się na odporność asfaltu zimą podczas niskich temperatur.
Środki adhezyjne
W celu zwiększenia przyczepności asfaltu stosuje się specjalistyczne środki adhezyjne, zwane też promotorami adhezji, które skutecznie redukują napięcie powierzchniowe pomiędzy asfaltem a kruszywem. Dzięki ich działaniu zwiększa się szczelność, wytrzymałość mechaniczna i odporność na pękanie nawierzchni asfaltowych. Nawierzchnia z wykorzystaniem dodatku w postaci promotora adhezji jest przede wszystkim bardziej odporna na procesy starzeniowe, co pozwala na znaczne zmniejszenie kosztów utrzymania i napraw nawierzchni w przyszłości.
Emulgatory i zagęstniki
Emulgatory stosowane do wytwarzania emulsji asfaltowych pełnią istotną funkcje powodując obniżenie napięcia powierzchniowego pomiędzy fazą wodną, a asfaltem w danej emulsji. Dodatkowo stabilizują powstałą emulsję i poprawiają przyczepność asfaltu do kruszywa. Zagęstniki mają za to wpływ na konsystencje stosowanej masy bitumicznej, która powinna być odpowiednio dopasowana do celów i właściwości jakie ma spełniać dana nawierzchnia.
Włókna celulozowe
Włókna celulozowe, pełniące funkcje stabilizatorów i zagęstników w mieszankach mineralno-asfaltowych, szczególnie w mieszankach typu SMA, które są stosowane w warstwach wiążących pozwalają nieznacznie zmniejszyć ich grubość, a więc obniżyć koszty. Asfalt z dodatkiem włókien celulozowych jest lekki i stabilny w transporcie, charakteryzuje się również dobrym rozprowadzaniem w masie i zwiększeniem płynności mieszanki.
Lateks kationowy
W budowie nawierzchni drogowych w celu podwyższenia wytrzymałości, wiązkości i ciągliwości masy mineralno-asfaltowej stosuje się lateks kationowy. Tego rodzaju lateks świetnie wpływa na jakość asfaltu, jego temperaturę mięknienia, elastyczność w niskiej temperaturze oraz wytrzymałość na procesy starzeniowe w późniejszym użytkowaniu. Posiada silne właściwości szybkowiążące i podnosi elastyczność nawierzchni nawet w bardzo niskich temperaturach. Lateks kationowy świetnie sprawdzi się do tworzenia cienkich warstw w budowie nawierzchni na zimno ( asfalt na zimno), może być również z powodzeniem nanoszony w metodzie na gorąco.
Planując skład i modyfikacje mieszanki mineralno-asfaltowej do budowy nawierzchni drogowej należy zapewnić jej maksymalną odporność na różnego rodzaju warunki atmosferyczne oraz zniszczenia, które mogą pojawić się nie tylko w trakcie budowy ale także w późniejszym, wieloletnim użytkowaniu dróg. Jednymi z ważniejszych cech jakie powinna posiadać mieszanka to odporność na trwałe odkształcenia, spękania odbite i spękania temperaturowe, a co szczególnie ważne – działanie wody i starzenie się nawierzchni, co jest niezaprzeczalnie bolączką budowniczych i inżynierów. Odpowiednie dodatki do asfaltu oferowane przez rzetelną firmę z doświadczeniem w technologii budowy dróg i systemów drogowych pozwolą na położenie nawierzchni, która nie będzie wymagała notorycznych napraw, co znacznie wpłynie na ograniczenie kosztów jej późniejszej eksploatacji.